Het coffeeshopbeleid van burgemeester Bruls staat in contrast met het uitgangspunt dat er ook grensover- schrijdend gelééfd wordt, betogen 5 Nijmeegse fracties.
In de stadsvisie 2020 worden de kansen voor onze mooie stad beschreven. Het moet een perspectief bieden aan iedereen die hier de komende jaren werkt, woont, maar ook wie Nijmegen bezoekt. Hoe zorgen we ervoor dat onze stad klaar is voor de veranderende wereld? Een belangrijke vraag , maar zo gesteld misschien nog wat algemeen. Daarom zijn in de stadsvisie een tiental meer concrete uitgangspunten geformuleerd: de Tien van Nijmegen. Donderdag 24 januari wordt het verhaal over onze stad besproken met iedereen die dat wil. In februari bespreken we de stadsvisie in de gemeenteraad en nemen we er een besluit over.
Het wordt zeker een uitdaging om in de praktijk van alledag te handelen naar deze tien Nijmegenprincipes. Neem bijvoorbeeld uitgangspunt 8: “Nijmegen wil een Europese stad zijn waar grensoverschrijdend gewerkt, geleerd en geleefd wordt.”
Dat klinkt goed en lijkt ons verstandig. Natuur, water en toeristen houden zich niet aan landsgrenzen. Werkgelegenheid, de woningmarkt, onderwijs en cultuur trekken zich ook steeds minder aan van grenzen. Wat is het dan vreemd dat sinds 1 januari van dit jaar een hek om de stad is gezet. Een hek geplaatst door onze eigen burgemeester. Waar veel van zijn collega’s in het land ervoor kozen geen nieuwe problemen te creëren, besloot onze burgemeester de coffeeshops in onze stad te verbieden wiet te verkopen aan bezoekers zonder Nederlands paspoort of identiteitskaart. Hierdoor kunnen niet-Nederlanders, waarvan Duitsers van net over de grens de grootste groep is, door het optreden van de burgemeester niet meer terecht in de Nijmeegse coffeeshops.
Het besluit van de burgemeester om streng te controleren of coffeeshopbezoekers wel in Nederland wonen of de Nederlandse identiteit hebben, is niet alleen slecht voor de gastvrijheid van onze stad. De eerste signalen wijzen er op dat de afgelopen weken de overlast door dealers op straat is toegenomen. Waar we in Nijmegen blij mochten zijn met een redelijk succesvol coffeeshopbeleid, dreigt het nu fout te gaan. De handel in softdrugs verplaatst zich voor een deel naar de straat en diverse afgelegen plekken. Hierdoor verdwijnt het toezicht vanuit politie en gemeente op (een deel van) de verkoop van softdrugs. Bovendien vrezen we vermenging van de handel in soft- en harddrugs. Tot slot verdwijnen door de dalende verkoop niet alleen arbeidsplaatsen in de coffeeshops zelf, maar wellicht ook in andere winkels en horecagelegenheden in de binnenstad of elders in de stad. En hoe doen we dat straks tijdens de vierdaagse met al die buitenlandse bezoekers?
In een recent debat verwees de burgemeester naar de regels opgesteld door Minister Opstelten die hem zouden verplichten om streng te handhaven. De minister heeft echter besloten dat het aan gemeenten is om lokaal regels op te stellen voor het handhavingsbeleid. Een grote meerderheid van de gemeenteraad heeft de burgemeester gevraagd om buitenlandse bezoekers toe te laten in de Nijmeegse coffeeshops. Niets staat in de weg dit per direct uit voeren.
Tijdens zijn nieuwjaarstoespraak riep de burgemeester op hoopvol en optimistisch te zijn over de kansen van onze stad. Dat komt ook terug in het voorwoord van de Stadsvisie 2020. Echter, men kan niet op papier een Europese stad zijn en in de praktijk een hek om de stad zetten. Wat ons betreft maken we de ambitie om Europese stad te zijn waar, met onze burgemeester voorop. Een Europese stad waarin iedereen welkom is in winkels, cultuurinstellingen, horeca én coffeeshops. En een Europese stad waarin geen onderscheid gemaakt wordt op basis van paspoort of woonplaats.
Noël Vergunst (GroenLinks), Hayke Veldman (VVD), Floris Heukelom (PvdA), Rachel Brouwer (D66), Renske Helmer (SP) zijn lid van de gemeenteraad van Nijmegen (met dank aan Pepijn Boekhorst)
foto: De Gelderlander