Het koersdocument gaat over de toekomst van onze stad. Onze lieve, sociale en gemoedelijke stad.
Maar ons Nijmegen ligt, nu nog meer dan ooit, in een guur rechts land waar de rechtstaat onder spanning staat, waar extreemrechtse ministers verantwoordelijk worden voor de opvang en zorg voor mensen die naar ons land vluchten en waar de meest kwetsbare mensen in onze samenleving niet worden beschermd maar vertrapt voor de financiële belangen van de rijken.
Het hoofdlijnenakkoord en de keuzes die de nieuwe regering maakt en zal gaan maken, sterken de GroenLinks fractie erin dat we in Nijmegen nog steviger moeten vasthouden aan onze idealen.
Als we het hebben over de toekomst van onze stad dan moeten we ons de vraag stellen. Van wie is onze stad? Voor wie is onze stad? En welke rol heeft de overheid en zeker de gemeente in deze stad.
We leven helaas in een tijd waarin de overheid steeds meer een rol krijgt in het faciliteren van grote bedrijven en economische belangen door soepelere wetten, belastingkorting en fossiele subsidies. Trekken regeringen een keer een streep om te beschermen wat kwetsbaar is, zoals onlangs met de Europese Natuurbeschermingswet, dan wordt de overheid verweten de economie kapot te maken.
Als het aan GroenLinks ligt zou de overheid, en dus ook de gemeente Nijmegen, ervoor moeten zorgen dat inwoners fijn kunnen samenleven, ze in een prettig en betaalbaar huis in een groene omgeving een gezond en gelukkig leven kunnen leiden. Wanneer we op deze manier naar de overheid kijken gaat de discussie niet over de vraag of mensen “recht” hebben op zorg en ondersteuning, maar gaat over de plicht van de overheid om inwoners deze te geven.
Wanneer de overheid faalt om niet de minimale omstandigheden te creëren voor een leefbaar bestaan, wordt dat in Vlaanderen met een mooi woord voor een ongelooflijk trieste situatie “onderbescherming” genoemd. Helaas leven we in een land waar “onderbescherming” niet alleen veelvuldig voorkomt, maar waar het landelijk zelfs een beleidsdoel is geworden.
Het niet verhogen van het minimumloon, het niks doen aan de situatie in de jeugdzorg, de al mensonterende staat van vluchtelingenopvang doelbewust verergeren en alle ambities voor natuurbescherming en het tegengaan van klimaatverandering weg te gooien ten gunste van het grote geld.
En dat kunnen we in Nijmegen niet laten gebeuren.
Nu we in Nijmegen koers bepalen, en kiezen wat voor stad we willen zijn, is het des te belangrijker om ook de rol van de overheid hierin helder te hebben. Wat ons betreft is dat duidelijk, de gemeente moet alles in het werk stellen om iedere Nijmegenaar gelijkwaardig mee te laten doen.
We zijn dan ook blij om te zien dat het college aan de slag blijft om precies dit te bereiken.
We zijn het aan onze inwoners verplicht om te zorgen voor voldoende betaalbare huizen. Daarom blijven we in Nijmegen de woningnood aanpakken door de ontwikkelingen van Winkelsteeg en stationsgebied, waar we investeren in betaalbare huizen, voorzieningen en meer groen en natuur in de bestaande stad.
We zijn het aan nieuwe Nijmegenaren verplicht om te zorgen dat ze veilig en fijn in onze stad thuis kunnen komen. Daarom blijven we in Nijmegen gastvrij voor vluchtelingen, met of zonder papieren, begeleiden we ze en helpen we ze hun nieuwe thuis in onze stad te vinden.
We zijn het aan onze natuur en klimaat verplicht dat we ze beschermen. Dat we ervoor zorgen dat de natuur en biodiversiteit in en om Nijmegen versterken. Dat we investeren in publiek warmtenet waar we duurzame warmte betaalbaar aanbieden, en dan juist in onze armere wijken eerst.
We zijn het aan onze kwetsbare inwoners verplicht om ondersteuning te geven wanneer ze dit nodig hebben. Daar moeten we dan ook op blijven inzetten. We zien in het koersdocument, en niet voor het eerst, dat de groei van het aantal mensen die zorg en ondersteuning gebruiken en de kosten van deze zorg en ondersteuning toenemen. Bovendien zien we tekorten op de arbeidsmarkt die de komende jaren de capaciteitsproblemen in de zorg en ondersteuning laten toenemen.