Stoepen worden geblokkeerd door tweewielers. Door extreem korte bezorgtijden nemen bezorgers verkeersregels met een korreltje zout. Voor omwonenden en medeweggebruikers is de overlast door bezorgdiensten de laatste jaren merkbaar toegenomen. Winkelpanden waarvan de ramen zijn afgeplakt, zijn een soort binnenstedelijke variant van de door GroenLinks bekritiseerde verdozing van het landschap. Ondernemers hebben wat ons betreft de verantwoordelijkheid om zorgvuldig om te gaan met schaarse ruimte, leefbaarheid en natuur. Een lomp grijs distributiecentrum buiten de stad is dat niet. Een winkel met afgeplakte ramen binnen de stad is dat ook niet. Over verdozing en ‘ver-dark-storing’ van het landschap zijn we duidelijk: daar moeten we paal en perk aan stellen.
Een lichtpuntje van deze tijd is dat veel bezorgers de afgelopen jaren zijn overgestapt op (elektrische) fietsen. Dat voorkomt luchtverontreiniging en lawaai, en is ook beter voor de gezondheid van werknemers. En een geparkeerde fiets neemt minder ruimte in dan een scooter, en veel minder dan die oude rokende dieselbus. Die trend juichen we toe!
Maar we zijn ook kritisch op de manier waarop werknemers worden behandeld. Krijgen ze een goed salaris en een eerlijk contract in loondienst? Of zijn er constructies met schijnzelfstandigheid, is er leeftijdsdiscriminatie, of is het onmogelijk om een langdurige aanstelling te krijgen? Die vragen zijn voor de bijbaan van de middelbare scholier misschien niet altijd het belangrijkste, maar bestaande spelers op de markt moeten hier wel mee concurreren. Worden de groenteboer en de fietskoerier met een vaste aanstelling meegezogen in een race naar de bodem?
Daarom is GroenLinks Nijmegen stellig: doe het eerlijk, of doe het niet. Of, zoals ons verkiezingsprogramma het beschrijft:
We staan open voor nieuwe vormen van ondernemerschap, maar niet als dat ten koste gaat van het klimaat, eerlijke marktwerking of rechten van werknemers. We waken voor een race naar de bodem waar de werknemer of de natuur uiteindelijk de prijs betaalt.