Constateringen van de spreeksters en sprekers:
Het is een gezamenlijke taak van vrouwen en mannen om de verhouding meer gelijk te krijgen in
raden en besturen. Voor diversiteit en vrouwen in bestuursfuncties moet voortdurend aandacht
blijven.
Er moeten niet koste wat het kost meer vrouwen in de raad, maar we kunnen wel goed rondkijken,
zoeken, meer risico durven nemen. Niet zeggen 'ze zijn er niet', want ze zijn er wel.
Het is belangrijk dat de juiste omstandigheden gecreëerd worden. Op dit moment gebeurt dat
niet, integendeel. De bezuinigingen raken met name vrouwen. Zo wordt er een groter beroep op
mantelzorgers gedaan, een groep die voor het grootste deel uit vrouwen bestaan. Ook het duurder
worden van de kinderopvang heeft voornamelijk gevolgen voor vrouwen. Juist de middengroepen
worden hierdoor getroffen, terwijl dit de laag is waar hoogopgeleide vrouwen zitten, potentiële
kandidaten voor raden en besturen. Vrouwen doen weinig melding van ongelijke behandeling, terwijl ze gemiddeld nog steeds 9% minder verdienen dan mannen die hetzelfde werk doen. Zelfs bij de overheid is dit verschil 8%.
Vrouwen en mannen zijn gelijkwaardig, maar wel anders. Ze hebben ieder een eigen cultuur,
andere aandachtspunten en een andere manier van communiceren. Een paar vrouwen in een
mannencultuur geeft een bepaalde wrijving. Met een goede mix is de effectiviteit van besturen veel
groter. Er gaan veel kansen verloren door de eenzijdigheid van veel besturen.