Opinie: Grenzen van de natuur
Tijdens de themabijeenkomst 'Duurzaamheid’ van de programmacommissie van GroenLinks Nijmegen werd onderstaande column voorgedragen door Joep Bos-Coenraad (lid programmacommissie):
“Kinderen in de staat New York kunnen beter omgaan met tegenslag als ze opgroeien in landelijke gebieden.”
“Patiënten herstellen sneller na een operatie als zij kunnen uitrusten in een kamer met uitzicht op bomen. Ze ervaren minder complicaties na de operatie en vragen minder pijnstillers.”
“Mensen die tussen hun werk door pauzeren in een natuurlijke omgeving ervaren minder stress en keren met meer energie terug naar hun werk dan mensen die hun pauzes binnen of in een stedelijke omgeving doorbrengen.”
Deze stellingen en meer vindt u terug in wetenschappelijke literatuur wanneer u zoekt op `Attention Restoration Theory', afgekort ART.
Dennis, een bevriende collega-ondernemer van me, wees mij hier laatst op. Dennis is gedragstherapeut en helpt mensen met beginnende en manifeste burn-out klachten, en helaas zijn dat er de laatste decennia steeds meer geworden.
In plaats van een traditioneel consult, neemt Dennis zijn cliënten mee uit fietsen. In de natuur rond Nijmegen verandert de sfeer van een consult volledig. De combinatie van natuur en beweging zorgt ervoor dat mensen zich rustiger en vrijer voelen, waardoor een gesprek veel natuurlijker verloopt en Dennis nog beter in staat is hen te helpen.
Ik geloof daarin. Een aantal jaar geleden heb ik een traumatische ervaring meegemaakt. Door met vrienden te gaan hardlopen in de natuur in en rond onze stad merkte ik dat ik af en toe weer een beetje rust vond in mijn overbelaste hoofd. Dat gun ik iedereen.
En dat gebeurt ook steeds meer! Sinds een paar jaar zit ons Goffertpark 's avonds vol met bootcampers en andere hippe mensen die een sportief synchroonballet uitvoeren op de voorheen zo saaie grasmat. Het aantal wielrenners dat als op hol geslagen gnoes de dijken onveilig maakt zal nog wel verder toenemen sinds ‘onze’ Dumoulin de Giro heeft gewonnen.
Goed, die wielrenners mogen zich van mij wel wat socialer opstellen, maar in beginsel is al die buitenactiviteit pure winst!
Er is voor een gemeente ook veel aan gelegen om dit te stimuleren. Niet alleen vanwege de plicht om te zorgen voor een prettige leefomgeving, maar ook om mensen in toenemende mate bewondering voor de natuur bij te brengen. Niet iedereen pakt op zondagochtend zijn verrekijker om op zoek te gaan naar dassen en reeën in de omgeving. Maar wie tijdens het sporten consequent in aanraking komt met de schoonheid van de natuur kan niet anders dan er bewondering voor te ontwikkelen.
Het geeft mij nieuwe betekenis aan “de grenzen van de natuur”. De randen van de natuur zijn niet alleen fysieke grenzen, maar functioneren ook als toegangspoort voor de stadsmens. Het eerste voorzichtige lijntje groene cocaïne. Zo creëren we tegelijk draagvlak voor ontwikkeling en bescherming van meer natuur.
Tijdens de zomermaanden van dit jaar hebben we kunnen lezen dat dit ook gepaard gaat met problemen. Onverlaten met gebrekkige opvoeding laten massaal troep achter op de stranden die toegankelijker zijn gemaakt voor het publiek. Naast de troep in de natuur die an sich al zorgelijk is, verwonden runderen en paarden zich aan glaswerk en vergiftigen zij zich met plastic en meer.
Eeuwig zonde. We moeten die overlast aanpakken met alle beschikbare middelen, al moeten we onze toezichthouders er bij wijzen van spreken toe opleiden in het niets ontziende Singapore. Het kind mag niet met het badwater weggegooid. De Ooypoort is een prachtige brug die de stad met de natuur verbindt.
Ik wil een stad die woont, werkt en leeft tussen de natuur. Ik wil meer van die handige kraantjes aan de randen van onze natuur, waar sporters hun doppers en bidons vullen. Ik wil klimtoestellen aan de randen van Heumensoord en op Veur-Lent, waar fanatiekelingen hun crossfit-workouts kunnen organiseren. Ik wil dat de Zevenheuvelenroute de hele winter duurzaam wordt verlicht, zodat gezondheid samengaat met veiligheid en aantrekkelijkheid. Ik wil meer voedselbossen en stadstuinbouw. De grenzen in aanbod en toegankelijkheid zijn nog lang niet bereikt.