Velen kennen het figuur wel. Na de coronacrisis volgen andere crises, waarbij klimaatverandering en ineenstorting van biodiversiteit mogelijk groter zijn dan we als maatschappij momenteel aan kunnen.

Klimaatverandering

Het IPCC geeft in haar laatste rapport aan dat opwarming sneller gaat dan verwacht (in 2030 al 1,5 graad) en de gemiddelde temperatuur daarna nog verder stijgt. Daardoor volgen er meer en heftigere hittegolven, is er meer extreme neerslag en neemt ook droogte toe. Voor Nederland geldt dat de zeespiegel, in het scenario dat we te weinig doen, al in 2150 vijf meter kan stijgen ten opzichte van de huidige stand. De Rijksoverheid geeft aan dat Nederland (weliswaar met zeer ingrijpende maatregelen) maximaal twee meter stijging aan kan. Dat betekent dat we niet kunnen polderen, maar echt moeten doorpakken om ervoor te zorgen dat de door het IPCC vermelde vijf meter geen realiteit wordt. Daarnaast moeten we ervoor zorgen dat we ons landschap en dus ook onze stad tijdig moeten aanpassen aan de gevolgen van klimaatverandering. Gelukkig liggen er oplossingen op de tekentafel en wordt er al hard gewerkt. Het is echter volkomen onduidelijk of het genoeg is. We krijgen maar één kans om dit goed te doen. Die onzekerheid maakt dat een noodtoestand de lading dekt.

Verlies aan biodiversiteit

Het IPBES stelt in een belangrijk rapport dat biodiversiteit en ecosystemen wereldwijd sneller achteruit gaan dan ooit in de geschiedenis van de mens. Een miljoen planten- en dierensoorten wordt bedreigd met uitsterven als de mensheid op de huidige voet verder gaat. Daarmee tasten we het fundament van onze economie, voedselzekerheid, gezondheid en kwaliteit van leven aan. Ingrijpende en fundamentele maatschappelijke veranderingen zijn nodig om het biodiversiteitsverlies een halt toe te roepen en de natuur te herstellen.

Daan Moerkerk: “GroenLinks gaat altijd voor een positieve boodschap. In dit geval moeten we de wetenschappelijke waarheid echter onder ogen zien. Zonder ingrijpende veranderingen ontstaat er een gigantisch probleem. Het is belangrijk dat die urgentie breed gevoeld wordt en daarop fundamentele actie ondernomen wordt. Het uitspreken van de noodtoestand helpt daarbij. De praktijk moet volgen. Onze kinderen beoordelen ons tenslotte niet op onze woorden, maar op onze daden.”